Vërtet që përmendja e Allahut është më e madhe se çdo gjë, se çdo vepër, shpërblimi i saj është mbi çdo shpërblim. Dhe jo veç që është e madhe, po madje është më e madhja.
Dijetarët dhe komentuesit e Kuranit i kanë përmendur disa kuptime të rëndësishme që e qartësojnë arsyen se pse përmendja e Allahut është më e madhe. Nga ato kuptime veçojmë:
- Përmendja e Allahut është më e madhe se çdo gjë. Me të vërtetë ajo është adhurimi më i mirë.
- Nëse ju e përmendni Allahun, edhe Ai juve do t’ju përmendë. E kur juve ju përmend Allahu, kjo është më e madhe, se ju kur e përmendni Allahun.
- Përmendja e Allahut është më e madhe, saqë pas saj nuk mbetet ndonjë gjë e shëmtuar dhe e keqe, madje kur ajo është e plotë e fshin çdo gjynah dhe mëkat.
Ibn el-Kajimi, Allahu e mëshiroftë, thotë: “E pata dëgjuar Ibn Tejmijen, Allahu e mëshiroftë, të ketë thënë se kuptimi i ajetit: ‘Vërtet që namazi të ruan nga shthurja dhe nga çdo vepër e shëmtuar dhe vërtet që përmendja e Allahut është më e madhe!’ (El-Ankebut: 45); kuptohet se namazi i përfshin dy dobi të mëdha: e para: namazi ruan nga shthurja dhe nga çdo vepër e shëmtuar, dhe e dyta: në namaz përmendet Allahu dhe namazi si vepër bën pjesë te dhikri. Përmendja e Allahut në namaz dhe përfshirja e saj në dhikër si dobi është më e madhe se dobia që namazi të ruan nga shthurja dhe veprat e shëmtuara.”[1]
[1] Medarixh es-Salikin (2/398).
Dr. Muhamed Salih el-Munexhid
Pjesë nga libri i përkthyer në shqip: “Domethëniet dhe kuptimet e dhikrit”
Nga arabishtja: Irfan JAHIU
