VËREJTJE ME RËNDËSI

Duhet të madhërohet emri i Allahut. Me të vërtetë nuk duhet të përmendet në vende dëfrimi, loje dhe mëkati. Për çudi është se disa i hapin shfaqjet e kërcimit, marrosjes dhe zhveshjes duke lexuar diçka nga Kurani ose nga emrat e Bukur të Allahut.

Kjo ndalohet, sepse është përbuzje e emrit të Allahut dhe mosmadhërim i ajeteve të Kuranit.

“Kjo e tëra ndalohet ose urrehet, qoftë me fjalë ose me vepër. Nuk lejohet të hapet manifestimi ku bëhet mëkat duke e përmendur emrin e Allahut, sepse është përbuzje dhe hapje e mëkatit me nënshtrim.

Si për shembull: shënimi i fjalës ‘Bismilah’ përpara poezisë jo të lejuar, hapja e lojërave të ndaluara, basteve të ndaluara dhe programeve të shthurura me Kuran ose me falënderim të Allahut, ose me salavate për Pejgamberin, lavdërimi dhe paqja e Allahut qofshin për të etj.

Njerëzit në këtë kohë e kanë arritur kulmin e talljes, nënvlerësimit dhe mbulimin e mendjeve të naivëve me ligjërimin e këtyre ndalesave.

Mekhul el-Ezdij, Allahu e mëshiroftë, tha: “I thashë Ibn Omerit, Allahu qoftë i kënaqur prej tyre: ‘A e ke parë vrasësin, pirësin e alkoolit, vjedhësin dhe kurvarin duke e përmendur Allahun? Allahu thotë: ‘Prandaj, më kujtoni Mua (me namaz e lutje) që Unë t’ju kujtoj (me shpërblime).’ (El-Bekare: 152) Ibn Omeri, Allahu qoftë i kënaqur prej tyre, u përgjigj: ‘Kur e përmend Allahun njëri prej tyre, Allahu e përmend atë me mallkimin e Tij derisa të ndalet’.”[1]

Ahmed Shakir, Allahu e mëshiroftë, e komentoi këtë gjurmë në librin e tij Umdetu et-Tefsir duke thënë: “Fjalët e Ibn Omerit, Allahu qoftë i kënaqur prej tyre, janë të vërteta, përputhen plotësisht me atë që e veprojnë mëkatarët dhe të marrosurit në kohën tonë, duke e përmendur Allahun në vendet e mëkateve dhe gjynaheve të tyre; në këngët e shthurura, në shfaqjet e shfrenuara që e paraqesin si edukatë dhe mësim, në rrëfimet e tyre të shpikura që pretendojnë se është letërsi, në talljen e tyre me fe me atë që e quajnë ‘poezi (ilahi) fetare’ dhe merren me to të padijshmit prej lexuesve, të cilët ato i këndojnë nëpër vendet dhe kohët e ibadetit, derisa shumicës së njerëzve ua kanë pështjellë ritet e Islamit. Të gjithë këta e përmendin Allahun, e Allahu i përmend ata me mallkimin e Tij derisa të ndalen.”[2]

[1] Ibn Ebi Hatim në tefsirin e tij (1/260). Zinxhiri i gjurmës është i mirë.

[2] Tes’hih ed-Dua, Shejh Bekr Ebu Zejd, Allahu e mëshiroftë. (fq. 47-49).

 

Dr. Muhamed el-Munexhid

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

Pjesë nga libri: DOMETHËNIET DHE KUPTIMET E DHIKRIT