Në spital e sollën një rast urgjent dhe me shpejtësi u thirr kirurgu i spitalit. Para se të hyjë në sallën e operacionit u ballafaqua me prindin e të sëmurit, i cili i tha:
– Pse u vonove?! A e di se jeta e birit tim është në rrezik të madh?! Ti a nuk ke ndjenja?!
– Shpresoj të qetësohesh dhe të më lësh rahat të hy për ta kryer operimin. Ji i sigurt se biri yt është nën përkujdesjen e Allahut! – ia ktheu mjeku duke buzëqeshur.
– Sa i ftohtë që je! Po të ishte në pyetje biri yt, a do të ishe kaq i qetë?! Sa lehtë është t’i këshillosh të tjerët!
Mjeku u largua nga prindi i të sëmurit dhe hyri në sallën e operimit. Më pas, pas dy orëve, doli dhe i tha prindit:
– Operacioni doli i suksesshëm, falë Allahut. Biri yt do të jetë mirë, kurse mua më fal se kam takim tjetër, – më pas u largua pa mos dëgjuar asnjë pyetje nga prindi i të sëmurit.
Kur doli motra medicinale, prindi i të sëmurit e pyeti atë:
– Çfarë është gjendja e këtij mjeku të çuditshëm dhe mendjemadh?!
Ajo ia ktheu duke iu përgjigjur:
– Biri i tij ka ndërruar jetë në një aksident me makinë, mirëpo kur e thirrëm dhe i treguam për gjendjen e birit tënd, nuk hezitoi për të ardhur e për ta operuar. Pasi e operoi atë, nxitoi për të shkuar në varrimin e birit të vet.
Me të vërtetë ka zemra që ndjejnë, mirëpo nuk flasin! Prandaj, mos gjyko para se të dish gjendjen e të tjerëve!
Nga arabishtja: Irfan JAHIU
