– Një ditë nga ditët, një nxënëse e pasur iu drejtua shoqes së saj të varfër, dhe i tha:
Nëna ime e bleu një makine të re dhe ajo është më e pasur se nëna e jote…
Nëna ime e solli në shtëpi, një shërbëtore të re që ajo të përkujdeset për ne, kur ajo është në punë…
Pra nëna ime, është më e pasur se nëna jote…
Nëna ime solli në shtëpi një kuzhinier të shkathët që të na përgatit ushqim të shijshëm…
Ajo është më e pasur se nëna jote..
Nëna ime solli motër medicinale që të përkujdeset për gjendjen tonë kur të jemi të sëmurë…
Ajo është më pasur se nëna jote…
Nëna ime na solli një mësues të ri që të na përsërit mësimet…
Pra ajo, është më e pasur se nëna jote…
– Nxënësja e varfër e ndërpreu duke i thënë:
Nëna ime na e përgatit ushqimin më të mirë, ajo përkujdeset për neve, ajo rri tërë natën zgjuar dhe përkujdeset për shëndetin tonë dhe ajo na përsërit mësimet e tona.
Krejt këtë e bën vetvetiu, pa ndihmën e askujt!!
Më mjafton dashuria e saj ndaj neve dhe ajo është pasuria e saj më e madhe!
Ajo na jep bukë të nxehtë, kurse vet e ha të djeshmen!
Ajo na jep mishin e pulës, kurse vet i ha krahët e pulës!
Na jep ilaçe dhe para neve e fsheh sëmundjen e saj!
Na blen rroba të reja, kurse para syve tanë i fsheh këpucët e saj të grisura!
Më vjen keq shoqja ime… nëna ime është shumë më e pasur se nëna jote!!
Nga arabishtja: Irfan JAHIU
