LLOGARIA ËSHTË E PAGUAR PARAPRAKISHT

E bija dhjetëvjeçare, me sy që shkëlqenin nga gjallëria dhe mençuria, hyri në dhomën e nënës së saj dhe e zgjati dorën mbi tavolinë, e la mbi të një letër të shkruar nga vetë ajo.

Nëna shkoi ta lexojë se çfarë shkroi e bija me shkrimin e saj të bukur. E mori letrën dhe në të shkru­ante:

Fatura e llogarisë:

– Pastrimi i dhomës sime kushton një dinar.

– Pastrimi i enëve të shtëpisë kushton dy dinarë.

– Përkujdesja ime për vëllain e vogël, kur nëna mungon, kushton tri dinar.

– Shpërblimi im për suksesin tim në shkollë kushton pesë dinarë.

Nëna duke e shikuar vajzën e saj në sy, në ato momente i vinin nëpër mend situata të ndryshme nga e kaluara, kështu që e mori po të njëjtën letër dhe shkroi në të:

– Bartja në bark nëntë muaj pa të holla.

– Dhembjet e rënda dhe të egra të shtatzënisë pa të holla.

– Një natë që e kalova për të përkujdesur për ty e sëmurë pa të holla.

– Përkujdesja, pastrimi, rrobat, lojërat dhe fshirja e lotëve tua, të gjitha pa të holla.

Ia dha letrën të bijës, e kur ajo e lexoi, u shtri në gjoksin e saj e turpëruar, dhe në të njëjtën letër, poshtë gjërave të saj që i llogariti shkroi: Llogaria është e paguar paraprakisht!

– Nëse nuk të pëlqen ajo që e arrin shiko se ti çfarë ke dhënë! Atëherë kur ti e ndryshon pikëpamjen tënde për gjërat përreth teje, do të gjesh se çdo gjë përreth teje ka ndryshuar!

Nga arabishtja: Irfan JAHIU