SHEMBULLI I TË DËRGUARIT –sal-Allahu alejhi ve selem – DHE TË DËRGUARVE TË MËPARSHËM

SHEMBUJ NGA SUNETI PROFETIK

Ebu Hurejra, -radijAllahu anhu-, përcjell se i dërguari, -sal-Allahu alejhi ve selem-, ka thënë: “Shembulli im dhe i profetëve para meje është si shembulli i atij njeriu i cili ndërtoi një shtëpi, e zbukuroi dhe e përsosi, përveç një pjesë të një tulle në një skaj, njerëzit filluan të sillen rreth saj, e mahniteshin nga bukuria, e thonin: Ah po të ishte vënduar edhe kjo tullë? Tha: “Unë jam ajo tulla, dhe unë jam vula e pejgamberisë.”[1]

Dobitë e hadithit:

Imam Neveviu, -Allahu e mëshiroftë-, ka thënë: “Këtu tregohet vlera e tij –sal-Allahu alejhi ve selem-, dhe se Allahu vulosi me të pejgamberinë, dhe plotësoi ligjet e fesë.
Nevoja e njerëzimit për të dërguarin, sal-Allahu alejhi ve selem, për të plotësuar mesazhet dhe për të vulosur ligjet.
Allahu e dërgoi Muhamedin, sal-Allahu alejhi ve selem, për njerëzit dhe xhinët, që prej kohës së pejgamberllëkut e deri ditën kur do të ndodh Kiameti, për këtë sheriati i tij erdhi i plotë dhe gjithëpërfshirës, valid për çdo kohë e çdo vend.
Nuk ka të dërguar pas tij, sal-Allahu alejhi ve selem, me këtë bëhet e qartë gënjshtra e çdo secilit që pretendon se është i dërguar.
Të dërguarit janë fenerë të cilët të udhëzojnë, thirrës për të mirë, që duhet t’i ndjekim, feja e tyre është e njejtë, ajo është njëshmëria e Allahut në besim, njësimi i Tij në adhurim, edhe pse ligjet i kanë të ndryshme, është obligim të besojmë në të gjithë ata, e t’i duam. Të gjitha ligjet janë shfuqizuar me ardhjen e të dërguarit Muhamed, sal-Allahu alejhi ve selem-.
Nuk ka rrugë të shpëtimin e lumturisë, më herët a më vonë, pos duke i besuar atij, duke e dashur, duke ndjekur udhëzimin e tij, sal-Allahu alejhi ve selem.
Ky hadith sjell shembull për të lehtësuar kuptimin.
Përktheu: Shpend Zeneli

Burimi: albislam.com

_________

[1] Buhariu, 3534 dhe Muslimi, 2286.