Transmeton Ibn Abasi,- radijAllahu anhuma!,- nga Pejgamberi,- alejhi selam!,- i cili tranasmeton nga Allahu,- xhele ue ala!,- duke thënë:
“Me të vërtetë Allahu,- xhele ue ala!,- i ka shënuar të këqijat dhe të mirat, e pastaj i sqaroi ato, duke thënë:
Kush dëshiron të veprojë një vepër të mirë, por pastaj nuk e vepron atë, Allahu do t’ia llogarisë (shënojë) atij të plotë veprën, do llogaritet sikurse ta kishte vepruar.
Nëse dëshiron të kryejë një vepër të mirë dhe pastaj e vepron veprën, atëherë Allahu do t’ia llogarisë atij me dhjetë të mira, e deri në shtatëqind të mira e edhe me më shumë mirësi se kjo (do t’ia llogarisë dhe do ta shpërblejë).
Dhe kush dëshiron ta kryejë një vepër të keqe dhe pastaj (i bjen pishman) nuk e kryen atë, atëherë Allahu do t’ia llogarisë (llogarisë) sikurse ta kishte kryer një vepër të mirë të plotë, e nëse dëshiron ta kryejë atë vepër të keqe dhe pastaj e realizon kryerjen e saj, atëherë Allahu do t’ia shënojë (llogarisë) me një të keqe (një mëkat).”
(Buhariu: 6491, Muslimi: 131).
Transmeton Ebu Hurejra,- radijAllahu anhu!,- nga Pejgamberi,- alejhi selam!,- se Allahu,- xhele ue ala!,- ka thënë:
“Nëse dëshrion robi Im ta kryejë një vepër të keqe mos ia shënoni atë (në regjistrin tuaj- të melaikeve) si të keqe derisa ta realizojë veprimin e asaj vepre të keqe, nëse e vepron shënojeni mbas veprës që ka bërë, por nëse për hirë Timin ai nuk e vepron veprën e keqe dhe largohet nga ajo vepër e keqe, atëherë atij shënojani sikurse ta kishte kryer një vepër të mirë.
Nëse dëshiron (robi Im) ta kryejë një vepër të mirë dhe pastaj nuk e kryen atë, shënojani atij sikurse ta kishte kryer atë, nëse e vepron atëherë shënojani atij dhjetë të mira e deri në shtatëqind të mira.”
(Buhariu: 7501).
Komentim i përgjithshëm:
Prej mëshirës së gjerë dhe të pakufishme të Allahut,- xhele ue ala!,- për robërit e Tij, është që kush dëshiron apo merrë rrugë për kryerjen e ndonjë vepre të mirë, por pastaj dalin pengesa (qofshin me arsye apo pa arsye) në kryerjen e saj, atij i llogaritet (shpërblimi) e plotë sikurse ta kishte kryer robi atë vepër, por nëse merr rrugë apo hapa praktik drejt kryerjes së veprës së mirë dhe ia arrinë kryerjen e asaj vepre, atëherë robi shpërblehet me mirësi të shumëfishta dhe të panumërta nga Allahu,- xhele ue ala!
Ndërsa, kush merrë rrugë për kryerjen e veprës së keqe por para kryerjes së saj robi nuk e kryen atë për hirë të Allahut, atëherë atij do t’i shkruhet sikurse të kishte kryer ndonjë vepër të mirë në mënyrën më të plotë të mundshme, por nëse e kryen veprën e keqe atij i shkruhet një e keqe.
Dobitë dhe mësimet që i marrim nga kjo hytbe e shkurtër:
1. Mëshira e gjerë dhe e pakufishme e Allahut, – xhele ue ala!,- për robërit e Tij.
2. Robi i Allahut, shpërblehet nga Allahu për qëllimin e mirë për kryerjen e veprave të mira, edhe nëse nuk arrin t’i kryejë disa prej tyre.
3. Robi nëse dëshrion të veprojë vepër të keqe, por largohet nga veprimi i saj vetëm për hirë të Allahut, do të shpërblehet nga Allahu për këtë gjë.
4. Shumëfishimi i veprave të mira nga Allahu,- xhele ue ala!,- sado qofshin të vogla ato.
AUTOR: RASHID IBN HUSEJN ABDULKERIM
NGA ARABISHTJA: SUAD B. SHABANI
