(Rrëfime nga ata që janë penduar te Allahu dhe si pendimi ndryshoi jetën e tyre)
Tregimi i Fudejl b.Ijad Transmetohen disa ngjarje që tregojnë pendimin e Fudejl b. Ijad:
Fudejl b. Ijad ishte një specialist i vjedhjes. Ai vidhte hanxhinjtë të cilët kalonin rrugën kah vendi i tij. Merrte gjithë të hollat e tyre, mallin e tyre dhe hanxhinjtë ktheheshin në vendlindjen e tyre pa e kryer haxhin. Fudejl b. Ijad një ditë kishte hipur në një anije dhe dëshiron të kaloj në bregdetin tjetër. Në atë anije ishin edhe dy njerëz që dëshironin të shkojnë në haxh. Ata i thonë njëri tjetrit të kalojmë sa më shpejt para se të dëgjoj për neve Fudejli. Nëse ai na heton neve, nuk do të shpëtojmë nga ai. Ata vetëm se kishin dëgjuar për Fudejlin, por nuk e kishin pa asnjëherë dhe nuk e njihnin Fudejlin.
Në atë moment Fudejli i tha vetës së tij Subhanallah, deri në këtë shkallë ka arrit gjendja ime, që njerëzit të cilët vizitojnë shtëpinë e Zotit, Qaben, të mos i frikohen askujt përveç Fudejlit. Deri në këtë shkallë kamë arritur që njerëzit të frikohen vetëm prej Fudejlit. Këtu Fudejli vendosi që të pendohet dhe ti kthehet rrugës së Allahut. U pendua dhe u bë prej njerëzve që i bëhej me gisht dhe përmendej si shembull për adhurimin e tij.
Rasti tjetër:
Fudejl b. Ijad ishte një mëkatar i madh. Fudejli ishte dashuruar në një fqinje të tij, ishte pasionuar pas saj. Një ditë prej ditëve fshehurazi dëshiroj të futet në shtëpinë e saj, mori disa shkallë që të kaloj murin e oborrit të saj. Duke u ngjitur shkallëve dëgjoi një njeri duke lexuar fjalën e Allahut: “A nuk ka ardhur koha për besimtarët e vërtetë, që zemrat e tyre të përulen para këshillave të Allahut dhe para së Vërtetës që Ai ka shpallur e të mos bëhen si ata, që iu është dhënë Libri më parë?! Me kalimin e një kohe të gjatë, zemrat e tyre u ngurtësuan dhe shumë syresh janë të pabindur” ( Hadid 16). Kur dëgjoi Fudejli këtë ajet tha po o Zot, po o Zot erdhi koha që zemra ime të përulet para këshillave të Allahut. U kthye mbrapa dhe u pendua te Allahu.
Rasti tjetër:
Fudejl b. Ijad ishte një njeri pirat i rrugës, plaçkite karvanët me tregti që kaloni afër vendbanimi i tij. Merrte shpatën, sakicën, i kërcënonte njerëzit dhe merrte pasurinë e tyre. Fudejl b. Ijad ishte i fuqishëm dhe njerëzit kur dërgonin të afërt e tyre për tregti porositnin njerëzit që të kenë kujdes ndaj një njeriu i cili quhet Fudejl. Aq shumë ishte i njohur me këtë të keqe sa që edhe nëna kur dëshironte ta qetësonte fëmijën e saj i thoshte hesht ose të dërgoj te Fudejli. Një ditë prej ditëve Fudejli merr shkallët dhe niset drejt një shtëpie për ta plaçkitur. Hipi në çatinë e shtëpisë dhe po shikon në zotin e shtëpisë i cili ishte një plak i shtyrë në moshë, kishte hapur Kuranin dhe po lexonte. Lexonte Kuranin dhe qante. U ul Fudejli, po e shikon plakun duke lexuar Kuran dhe po e dëgjon. Kur Fudejli po bëhej gati për të u futë në shtëpinë e plakut për ta plaçkitur, dëgjoi plakun duke lexuar fjalën e Allahut: “A nuk ka ardhur koha për besimtarët e vërtetë, që zemrat e tyre të përulen para këshillave të Allahut dhe para së Vërtetës që Ai ka shpallur ( Hadid 16) . Në atë moment Fudejlit ju shtangën këmbët, shikoi kah qielli dhe tha o Zoti im unë pendohem te Tij, prej kësaj nate. Zbriti nga shkallët, shkoi në shtëpi, u pastrua, veshi rrobe pastra dhe shkoi në xhami, filloi të qaj gjer në mëngjes. Pas këtij pendimi shkoi në Meke dhe u bë adhuruesi më i madh i banorëve të Mekës dhe Medinës, sa që mori epitetin adhuruesi i dy vendeve të shenjta, Mekës dhe Medinës.
Pendimi i Malik b. Dinar:
Është pyetur Malik b. Dinar për shkakun e pendimit të tij dhe ka thënë: “ Kam qenë polic. Isha i zhytur në alkool. U martova dhe gruaja më lindi një vajzë. E doja shumë vajzën time. Kur filloi të ecë zhargas fillova ta dua edhe më shumë. Kur vendossha enën me alkooli para vetës, ajo vinte dhe i mëshonte me dorë dhe ma derdhte mbi teshat e mia. Kur vajza mbushi dy vjet u nda nga kjo botë. U mërzita dhe u pikëllova shumë. Në ditën e xhuma, mbrëmjen e mesit të muajit Shaban pash në një ëndërr. Pash sikur po ndodh kiameti, Iu fry Burisë nga melaqja Israfil, njerëzit u ngritën prej varreve, filluan të tubohen drejt vendit të tubimit. Edhe unë isha në mesin e tyre. Nga mbrapa dëgjova një pëshpëritje. Ktheva kokën kur pash një gjarpër të madh, të zi, i cili kishte hapur gojën e tij dhe dëshironte të më gëlltite. I Trishtuar dhe i frikësuar fillova të ikë nga ai. Gjatë kalimit të rrugës pash një plak me rrobe të pastra , me erë të mirë. E përshëndeta dhe ma ktheu përshëndetjen. I thash o plak më shpëto nga ky gjarpër. Plaku qau dhe tha unë jam shumë i dobët, ndërsa ky gjarpër është më i fortë se unë, nuk kamë mundësi të shpëtoj. Por, ec dhe shpejto, ndoshta Allahu të mundëson diku tjetër që të gjesh shpëtim. Fillova të iki dhe u ngjita në një kodër. Kur u ngjita në kodër, në anën tjetër të kodrës pash një zjarr të madh. Gati sa u futa në të nga frika e gjarprit, i cili vazhdimisht më ndiqte. Në atë moment dëgjova një zë duke më thënë kthehu sepse ti nuk je prej banorëve të këtij zjarri. I qetësuar u ktheva dhe pash duke u kthye edhe gjarpri i cili më ndiqte. Kur u ktheva prapë takova plakun me rrobe të bardh dhe erë të mirë. I kërkova prapë të më shpëtoj por, duke qa tha unë jam i dobët dhe nuk kamë mundësi të shpëtoj. Por, ngjitu në këtë kodër, aty shpërndahen premtimet që iu janë dhënë myslimanëve dhe ndoshta do të gjesh aty diçka e cila do të ndihmoj. U ngjita në kodër,e cila ishte prej ari dhe argjendi, me gur margaritari. Aty pash disa çadra që ishin të mbuluara me perde të mëndafshta. Duke u ngjitur në kodër, gjarpri prapë filloi të më ndjek. Kur u afrova te çadrat, melaqet thanë shpalosni këto çadra , ndoshta ky i pa shpresë gjen ndonjë shpresë në këto çadra, që do ta shpëtoj nga armiku i tij. Kur u hoqën perdet, në çadra pash fëmijë me fytyra që shndritnin si hëna. Gjarpri filloi të më afrohet, disa fëmijë u frikuan. Në atë moment pash vajzën time e cila më kishte vdekur në moshën dy vjeçare. Vajza tha për Zotin ky është babai im. Mori një shtizë dhe ma zgjati, u kapa për shtizë, ndërsa gjarprin e largoi nga ai vend. Vajza ime u ul në prehrin tim më preku mjekrën me dorën e saj dhe më tha o Babai im a nuk erdhi koha që zemra jote të përulet para këshillave të Allahut. Thotë Malik b. Dinar qava nga malli dhe i thash oj bija ime ju po e kuptoni Kuranin? Tha o babai im ne e njohim atë më mirë se ju. Atëherë i thash vajzës më trego për gjarprin i cili më ndiqte dhe donte të më gëlltite? Tha o baba, kjo është puna e jote e keqe, e ke ushqye shumë dhe ka dëshiruar që të fundos në zjarr të xhehenemit. I thash më trego pra kush ishte ai plaku me rrobe të bardha dhe me erë parfumi që takova në rrugë. Më tha o babai im ajo ishte vepra e jote e mirë që shumë e ke dobësuar sa që nuk kishte mundësi që të ndihmonte kundër veprës së keqe. I thash oj bija ime e çka po veproni ju këtu? Më tha ne jemi fëmijët e myslimanëve që banojmë në këto vende gjersa të bëhet kiameti, ju presim juve që të vini te ne dhe të ndërmjetësojmë për juve. Thotë Malik b. Dinar u ngrita i trishtuar nga ëndrra, e largova gotën e alkoolit e theva enën në të cilën ishte alkooli dhe u pendova te Allahu.
Ky ishte Malik. B Dinar, i cili u pendua te Allahu me një pendim të sinqertë dhe pas pendimit u bë njëri prej adhuruesve më të mëdhenj të kohës së tij dhe njëri prej dijetarëve të njohur. Sulejman Tejmi për të thotë: “ Nuk kamë njohur adhurues më të madh se Malik b. Dinar”. Malik b. Dinar ishte i njohur me nxënien e Kuranit përmendsh. Ishte shumë i lidhur me Kuranin, ishte prej njohësve më të mirë të Kuranit në kohën e tij. Për çdo ditë lexonte para shokëve të tij nga një xhuz ( njëzetë faqe nga Kurani), dhe nëse diku bënte ndonjë lëshim gjatë përsëritjes thoshte kjo është për shkak të mëkatit tim, sepse Allahu nuk i bënë padrejtësi askujt.
Të nderuar besimtarë! Shikoni se si Allahu me pendim ndryshon gjendjen e njeriut. Shikoni se si pendimi e ngrit njeriun. Pendohuni të gjithë ju o besimtarë që të jeni të shpëtuar.
Mesazhi i Hutbës së Xhumasë
Vendi: Xhamia Dardania – Gjilan
Ligjërues: Hoxhë Shaban Murati
