Në jetën time, me kalimin e kohës, u ndryshuan disa pikëpamje.
E kuptova se përvojat të mësojnë se kë ta duash dhe se situatat të mësojnë se kush të do.
U binda se pas disa fytyrave qëndrojnë maska dhe se çdo buzëqeshje i ka një mijë kuptime.
E mësova se pas çdo heshtjeje ka arsyetim dhe pas çdo zemre të mirë një mijë vështirësi.
Po ashtu e mësova se duhet të bëj një hapësirë sigurie me ata që i kam përreth, edhe nëse nuk pajtohemi së paku të mos përplasemi njëri me tjetrin.
E mësova se për disa të anashkalohen ishte mëshirë dhe se harresa ishte begati.
E mësova se jeta nuk na bën të ndjejmë dhembje për së koti, po ajo na jep dhembje që ne të rritemi, dhe të mësojmë, dhe jeta të na mëson fjalorin e saj, dhe të na mëson madhësinë e çdo njeriut në jetën tonë, dhe të mos i besojmë çdokujt, sepse më vonë realiteti i gjërave po na lodh së tepërmi dhe po na bën të ndjejmë dhembje.
Nga arabishtja: Irfan JAHIU
