Pse nuk i njohim begatitë, vetëm se atëherë kur i humbim?!
Pse plaku qan për rininë tij dhe nuk qesh i riu për fëmijërinë e tij?!
Pse nuk e vërejmë lumturinë, vetëm se atëherë kur largohet nga ne?!
Dhe nuk e shohim veten sa jemi të fundosur në errësirën e së kaluarës, ose të mbuluar në mjegullat e së ardhmes.
Secili qan për të kaluarën e tij dhe mërzitet për të.
Pse nuk mendojmë për të tashmen, para se të bëhet ajo e djeshme?!
Nga arabishtja: Irfan JAHIU
