Kur i arrita të katërtat, babai im ishte më i miri.
Kur i arrita të gjashtat, babai im i njeh të gjithë njerëzit.
Kur i arrita të dhjetat, babai im është i mrekullueshëm, po morali i tij është si i ngushtë.
Kur i arrita të dymbëdhjetat, babai im ishte i butë me mua kur isha i vogël.
Kur i arrita të katërmbëdhjetat, babai im filloi të bëhet shumë i ndjeshëm.
Kur i arrita të gjashtëmbëdhjetat, babai im nuk po mund të ec me kohën e tashme.
Kur i arrita të tetëmbëdhjetat, babai im për çdo ditë më duket se po bëhet më i rëndë.
Kur i arrita të njëzetat, shumë rëndë t’ia fali prindit tim, po habitem se si nëna ime mundi ta bartë dhe të jetojë me të.
Kur i arrita të njëzetepestat, babai im për çdo temë më kundërshton.
Kur i arrita të tridhjetat, shumë rëndë të pajtohem me të, dhe po e pyes veten se gjyshi im a ka pasur problem me babin tim kur ka qenë i ri.
Kur i arrita të dyzetat, babai im më edukoi në këtë jetë me shumë kritere, dhe patjetër edhe unë të bëj të njëjtën gjë.
Kur i arrita të dyzet e pestat, unë po habitem se si babai im arriti të na edukojë të gjithëve.
Kur i arrita të pesëdhjetat, shumë rëndë t’i edukoj dhe t’i udhëheq fëmijët e mi, sa është lodhur babai im që të na edukojë dhe të na ruan!
Kur i arrita të pesëdhjetepestat, babai im kishte qenë largpamës për shumë gjëra për ne, babai im ishte i dalluar dhe i butë.
Kur i arrita të gjashtëdhjetat, babai im është më i miri!!
Nga arabishtja: Irfan JAHIU
