XHAMIA

Lavdia i takon Allahut, Atë e falenderojmë, prej Tij ndihmë dhe falje kërkojmë. Kërkojmë mbrojtjen e Allahut nga të këqijat e shpirtërave tanë dhe nga të ligat e punëve tona. Atë të cilin Allahu e udhëzon, s’ka kush që mund ta fusë në humnerë dhe atë që Allahu e humb, nuk ka kush që mund ta udhëzojë. Dëshmojmë se askush nuk meriton të adhurohet përveç Allahut, të Vetmit, i Cili nuk ka shok dhe dëshmojmë se Muhamedi është robi dhe i Dërguar i Tij.

 

“O ju të cilët keni besuar! Frikësohuni Allahut me një frikë të vërtetë dhe kurrsesi mos vdisni ndryshe, vetëm se duke qenë muslimanë.” (Ali Imran, 102)

“O ju njerëz! Frikësohuni Zotit tuaj, i Cili ju ka krijuar prej një veteje dhe ka krijuar nga ajo çiftin e saj, e prej atyre të dyve u shtuan shumë burra dhe gra. Dhe kini frikë Allahun që me Emrin e Tij përbetoheni, ruajeni farefisin, sepse Allahu është Mbikëqyrës mbi ju.” (Nisa, 4-1)

“O ju besimtarë! Frikësohuni Allahut dhe thoni fjalë të drejta. Ai ua përmirëson juve gjendjet dhe punët tuaja. Ai i cili i bindet Allahut dhe të Dërguarit të Tij, ai ka arritur një fitore të madhe.” (Ahzab, 70-71)

Të nderuar besimtarë!

Xhamia, në kuptimin e thellë islam, është pozicioni qendror për ta shfaqur adhurimin dhe nënshtrimin e sinqertë ndaj Krijuesit të Lartësuar. Adhurimi është dashuri dhe përulje, është nocion që në vete përmbledh çdo gjë, qoftë fjalë apo vepër e dukshme apo e padukshme, me të cilën kënaqet Allahu. Xhamia, është vend që në të adhurohet vetëm Allahu i Lartësuar dhe askush tjetër përveç Tij.

وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً.

“Dhe (mua më shpallet) se vërtet xhamitë janë të veçantë për të adhuruar Allahun. E mos adhuroni në to askënd tjetër me Allahun.” (Xhin, 18)

Vërtet, ne kemi nevojë t’i referohemi historisë sonë të lavdishme dhe t’i mësojmë faktorët dhe elementet e suksesit të udhëheqjes së umetit islam. Kjo udhëheqje, e cila u kurorëzua me sukses, në cilën shkollë, universitet, institucion, akademi, u përvetësua?
E gjithë kjo ishte sukses i një nyje qendrore që tubonte të gjitha kategoritë e shoqërisë islame, të mëdhenj e të vogjël, pleq e të rinjë, të varfër e të pasur, robër e zotërinjë, fshatarë e burra shteti, të gjithë u tubonin pranë njëri-tjetrit, në vendin e quajtur XHAMI. Po, po, në xhami, e cila ishte vendburim dhe kroi i udhëzimit dhe instruksioneve shpirtërore dhe materiale.

Muhamedi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) punën e parë që e bëri, kur shkoi në Medine, ngriti xhaminë. Ishte rasti i parë i një bashkimi të fiseve. Xhamia paraqiste themel të parë të shoqërisë islame. Ajo nuk ishte vetëm faltore, por ishte edhe shkollë që Muhamedi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ua mësonte vet Islamin, ishte edhe parlament, ku shqyrtoheshin çështjet me rëndësi dhe merreshin vendime.

 

Të nderuar besimtarë!

Xhamia është djep i idesë dhe planeve për t’i realizuar synimet shoqëria islame. Ajo barti flamurin e pastrimit shpirtëror, ngriti moralin, forcoi besimin, shtoi dashurinë dhe respektin ndaj njëri tjetrit. Prej saj buruan inisiativat e përhapjes së Islamit, dhe kështu u transformua shoqëria islame dhe bota lulëzoi. E gjithë kjo u arrit për arsye të një organizimi të mirëfilltë të udhëhequr nga i dërguari i Allahut të Lartësuar, Muhamedi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) dhe ai i përkrahur nga sahabët. Një përkujdesje e tillë, arrihet vetëm nga burrat besimtarë, të cilët i frikësohen vetëm Allahut.

إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَاليوم الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ فَعَسَى أُولَئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ.

“E drejtë e përkujdesjes së xhamive të Allahut është vetëm e atij që i ka besuar Allahut dhe Ditës së Fundit e që e falë namazin, jep zekatin e nuk i frikësohet askujt përveç Allahut. Të tillët do të jenë të udhëzuarit (në rrugën e drejtë).” (Teube,18)
Pastaj Allahu i Lartësuar thotë:

فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ رِجَالٌ لا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْماً تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ

“(Ajo dritë) Është në shtëpitë (xhamitë) që Allahu lejoi të ngrihen, e që në to të përmendet emri i Tij, t’i bëhet lutje Atij mëngjes e mbrëmje. Ata janë njerëz që nuk i pengon as tregëtia e largët e as shitblerja në vend për ta përmendur Allahun, për ta falur namazin dhe për ta dhënë zekatin. Ata i frikësohen një dite kur do të tronditen zemrat dhe shikimet.” (Nur, 36-37)

 

Të nderuar besimtarë!

Xhamia e Muhamedit (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) e bëri atë që nuk mundën ta bëjnë universitete e shumta të botës. Xhamia e tij ishte e hapur për të gjithë, minare e udhëzimit në sipërfaqen e tokës, qendër mësimi dhe udhëzimi, universitet i të gjitha shkencave, mjafton mbi të gjitha, ishte qendër e zbritjes së uahjit-shpalljes. Xhamia prodhoi udhëheqës, prijësa, trima, komandantë, dijetarë, fukaha, muhaditha, muftinjë, poetë, thirrësa, mendimtarë etj. Kjo u arrit, për arsye se themelet e saj ishin të vendosura mbi devotshmërinë dhe kënaqësinë e Allahut të Lartësuar.

(أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَى تَقْوَى مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَى شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ
“A është më i mirë ai që ndërtesën e vet e themeloi në devotshmëri dhe në kënaqësi të Allahut, apo ai që ndërtesën e vet e themeloi buzë bregut të shembur e bashkë me të bie në zjarrin e xhehenemit? Allahu nuk i udhëzon njerëzit zullumqarë.” (Teube, 109)

 

O muslimanë!

Detyra e thirrësave, bijëve dhe rinisë islame është që të jenë thirrës në rrugën e Allahut të Lartësuar, por pikënisja e tyre duhet të fillojë nga xhamia, nga ky vend i bereqetit. Hatibi kur të ngjitet në minber me këshillë të sinqertë ta rikthejë dhe ripërtërijë besimin e drejtë në zemrat e njerëzve. Imami duke falur namazin ta kryejë namazin në formën e duhur dhe të kërkuar. Muezini duke thirrur ezanin ta realizojë thirrjen, duke i ftuar në shpëtim. Besimtarët duke u përmbajtur udhëzimeve, kështu do t’i kthehet imazhi xhamisë dhe do të përjetohet lumturia e besimit.

 

Kjo është thirrje për të gjitha nivelet.

I nderuar vëlla, kujto fjalët e Muhamedit (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) i cili thotë:

” المسجدُ بيتُ كلِّ تقيّ، وتكفّل الله لمن كان المسجد بيتَه بالروح والرحمة والجواز على الصراط إلى رضوان الله إلى الجنّة.”
“Xhamia është shtëpia e çdo të devotshmi. Allahu i ka garantuar atij që xhaminë e ka shtëpi të veten me shpirt, mëshirë dhe kalim të siratit drejt kënaqësisë së Allahut dhe xhenetit.” (Taberaniu)

I nderuar vëlla, me siguri se dëshiron të jesh nën hijen e Allahut Ditën e Gjykimit, ndërkohë që Muhamedi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) për këtë thotë:

” سبعة يُظلّهم الله في ظلِّه يومَ لا ظلّ إلا ظلُّه.” وذكر منهم: ” ورجلٌ قلبُه معلَّق بالمساجد.”

“Shtatë persona do të hyjnë nën hijen e Allahut, atë ditë që s’ka hije tjetër pëvreç hijes së Tij. Prej tyre: njeriu që e ka zemrën të lidhur për xhaminë.” (Buhariu dhe Muslimi)

 

O muslimanë!

Xhamia ishte burim i idesë për transformim shoqëror dhe kultivim i vlerave të dijes, besimit dhe moralit. Nëse dëshirojmë ta shijojmë ëmbëlsinë e adhurimit, krenarinë e krijimit, lumturinë e jetës, qetësinë e shpirtit, mëshirën e Krijuesit t’i kthehemi djepit të lindjes, xhamisë. Këtu lind imani, morali, dija, suksesi dhe fitorja.

 

Allahu im! Ty të takon falenderimi për çdo gjë që na ke caktuar dhe na ke dhuruar!

Nga Ty kërkojmë falje për të gjitha mëkatet dhe gabimet dhe vetëm tek Ty pendohemi!

 

Ulvi Fejzullahu